ÖZET
Özbekistan’ın 1991 yılında bağımsızlığını ilan etmesinin ardından yeni bir anayasa yapıldı ve bir dizi yasa çıkarıldı. Yeni devletin demokratik bir şekilde işleyişi bu yasalara göre örgütlendi. Bu
çalışmada, çıkarılan yasaların kadınların demokrasiyle birlikte siyasete katılımı ve temsili üzerinde etkili olup olmadığı ve eğer öyleyse hangi yollarla uygulandığı araştırılmıştır. Çalışmanın
yöntemi olarak, karma yöntem yaklaşımının üçgenleştirilmesi için veri elde etmek amacıyla yarı yapılandırılmış görüşmeler ve belge analizleri içeren tanımlayıcı bir tasarım uygulanmıştır. Kadınların siyasete katılımı ve temsil edilmesine ilişkin mevcut durum ve dinamikler, Özbek Anayasasına ilişkin orijinal hükûmet belgeleri analiz edilerek ve 9 Özbek vatandaşıyla yarı yapılandırılmış görüşmeler yapılarak incelenmiştir. Sonuçlar ortaya çıktıkça, Özbekistan’daki kadınların yasalarda belirtildiği gibi siyasette temsil edildiği görülmüştür. Bununla birlikte, veri analizinde belirtildiği gibi, Özbekistan’da kadınların sözde temsili ve katılımı yüzey seviyesinde kalmıştır. Rapor edilen sonuçlara bağlı olarak sunum ve katılımın sınırlı olduğu, etkin olmadığı ve gerçek hayat bağlamında aktif olarak uygulandığı ifade edilebilir.
ABSTRACT
Uzbekistan enacted a new constitution and a series of laws after the proclamation of independence in 1991. The functioning of the new state in a democratic way was organized according to these laws. In this study, it was investigated whether the laws enacted had influence on women’s participation and representation in politics along with democracy, and if so, in what ways they were applied. As the method of the study, a descriptive design with semistructured interviews and document analyses was applied to obtain data for the triangulation of a mixed-method approach. The current situation and dynamics regarding women’s participation and representation in politics were explored by analysing original governmental documents related to Uzbek
Constitution and by conducting semi-structured interviews with nine Uzbek citizens. As the results exhibited, it was seen that women in Uzbekistan were represented in the politics as mentioned in the laws. However, as the data analysis indicated the so-called representation and participation of women in Uzbekistan remained on the surface level. Depending on the reported results, it could be stated that the representation and participation were limited and not efficient and actively implemented in the real-life context.
ANAHTAR KELİMELER: Özbekistan, anayasa, hukuk, kadın, temsiliyet, katılım, politika.
KEYWORDS: Uzbekistan, constitution, law, women, representation, participation, politics.